خاطرات یک +1 عشق شیرین

2 سال پیش تو همیچین روزی ودقیقا همین ساعت بود که چشم به دنیا گشودی عزیزم... و من واسه بار دوم مادر شدم واسه بار دوم سزارین شدم و مثل خیلی از مادرها با تجربه ای بیشتر و تحملی کم و بیش بیشتر با فرزند دومم بعد از یک روز بستری تو بیمارستان وارد خونه شدم... والان در سن دوسالگی در حال درآوردن دندونای نیشت هستی و بی نهایت بهونه گیرشدی و از طرفی هم درحال ترکی ( به قول عمه ت) دیگه دارم از ج.ی.ج.ی اتاقی ترکت میدم ولی خب اونقدر که بقیه منو ترسونده بودند سخت نبود اما هنوز بعد از ده روز بازم موقع خواب بهت شیر میدم دلم واست میسوزه... هرکی ازت میپرسه دی دی اتاقی چی شده؟!!! میگی : دی دی توش (تُرش)     ...

چهل و دوماهگی یا به عبارتی سه ونیم سالگیت مبارک گل قشنگم؛ دوستت دارم دخترم امروز 5 بهمن واسه من یه جورایی مهمه؛ یعنی تاریخش بدجور تو ذهنم مونده 5بهمن سال90 که ملینا 6 ماهه میشد من باید میرفتم سرکار .... چقدر اونوقت یادمه که استرس داشتم که تورو کجا بذارم و هر روزش واسم اندازه یک ماه میگذشت الان در سه و نیم سالگیت احساس میکنم خیلی درک و فهمت بالاتر رفته و من تو بیشتر مسائل راحتترم باهات. کارهاتو به درستی انجام میدی و واسه بیرون رفتن حتما باید لباس خوشگل داشته باشی و موهاتم اصرار میکنی که شونه بزنم و ببندم.... یه وقتایی که من حوصله ندارم یا مثلا خونه مادرجون میخوایم بریم میگم مهم نیست میگی نه موهامو خوشگل کن... موهات هم بلند شده ...